Monday 25 November 2013

Fratoj Lu



Originala titolo: Братья Лю
Produktado: studio «Sojuzmultfilm»
Jaro: 1953
Aŭtoro de la scenaro: Николай Эрдман (Nikoláj Erdman).
Reĝisoro: Дмитрий Бабиченко (Dmítrij Babiĉénko).
Arta direktoro: Александр Трусов (Aleksándr Trúsov).
Konsilistoj: Чжоу Сун-Юань (Ĉĵou Sun Juan), О. Глухарева (O. Glúĥareva).
Desegnistoj: Ирина Троянова (Irína Trojánova), К. Малышев (K. Máliŝev), Ирина Светлица (Irína Svetlíca), В. Роджеро (V. Roĝéro).
Animaciistoj: Дмитрий Белов (Dmítrij Belóv), Виктор Лихачев (Víktor Liĥaĉóv), Мстислав Купрач (Mstisláv Kupráĉ), Михаил Ботов (Miĥail Bótov), Лидия Резцова (Lídija Rezcóva), Вячеслав Котеночкин (Vlaĉesláv Kotjónoĉkin), Рената Миренкова (Renáta Mirenkóva), Григорий Козлов (Grigórij Kozlóv), Борис Чани (Borís Ĉáni), Роман Качанов (Román Kaĉánov).
Kameraisto: Николай Воинов (Nikoláj Vóinov).
Komponisto: Климентий Корчмарев (Kliméntij Korĉmarjóv).
Sonreĝisoro: Николай Прилуцкий (Nikoláj Prilúckij).
Muntisto: Нина Майорова (Nína Majórova).
Informo laŭ Animator.ru kaj la filmo

Per ĉi tiu filmo komenciĝas serio da sovetia animacio, kreita laŭ fabeloj el diversaj mondopartoj – Eŭropo kaj Azio. Nia unua vizitpunkto estas Ĉinio, kie antaŭlonge vivis tri fratoj Lu, el kiuj ĉiu posedis mirindan talenton. Lu unua povis obeigi farjon. Lu dua povis fortrinki la tutan maron kaj redoni ĝin reen. Lu tria sciis lingvojn de bestoj, birdoj kaj fiŝoj. Kaj por savi unu el la fratoj de morto kaj venki kruelan mandarenon ili devis unuigi siajn fortojn...

Interesaj faktoj

En unu sovetia porinfana revuo en la 1980-aj jaroj estis publikigita versio de fabelo “Fratoj Lu”, en kiu nombro de la fratoj estis kvin, sama estis ankaŭ kvanto da talentoj, kiujn ili posedis. Estus iterese, se ĉinlingvaj legantoj de la retejo povus eventuale ĝustigi, kia varianto estas originala (artikolo pri la filmo en la ruslingva Vikipedio asertas, ke en la fabelo la fratoj pli multnombris).

Scenaron por la filmo kreis Nikolaj Erdman (1900-1970), unu el brilaj reprezentantoj de la literatura generacio de la 1920-aj kaj la 1930-aj jaroj. Kvankam lia plej konata verko, teatraĵo “Sinmortigonto” (1928), kiun oni surscenigas ĝin nun, ricevis negativan replikon fare de Stalin mem, li relative malgrande suferis dum la teroro de la 1930-aj jaroj kaj poste la tutan vivon laboris en teatro kaj kino, kreinte scenarojn por multaj filmoj kaj animaciaĵoj.

Nenie troveblas originala informo pri aktoroj, kiuj voĉludis en la filmo. Tamen laŭ la voĉo en la rolo de la mandareno rekoneblas granda aktoro Erast Garin, kaj en la rolo de la malliberejisto jam menciita en la antaŭa publikaĵo Georgij Millar.


No comments:

Post a Comment

Disqus por Aŭdvide